Het toeval wilde dat ik diezelfde avond deel twee van Harry Potter (De Geheime Kamer) op dvd heb bekeken.
Laat ik beginnen met op te merken dat de architect het gebouw ziet als een kasteel, dit geeft hij ook in de betreffende reportage aan, overigens. De vergelijking met Slot Zweinstein is dan al snel gemaakt. Laten we eens kijken naar de overeenkomsten.
De studente noemde het al: de trappen, of eigenlijk de loopbruggen tussen de bouwdelen vertonen inderdaad grote overeenkomsten met de trappen die in de film van Harry Potter te bewonderen zijn. Inmiddels heeft men het geheel nog wat realistischer gemaakt door op diverse plekken in het gebouw grote schilderijen neer te hangen. Zo zorgt men er voor dat de diverse gesloten afdelingen goed bewaakt worden en zich alleen bevoegde personen op de juiste plekken in het gebouw bevinden. Alleen degene die het wachtwoord kent, mag naar binnen. Niet meer dat ouderwetse gedoe met pasjes en dergelijke.
Op de eerste verdieping komen we de laatste weken regelmatig verdwaalde Larensteiners (nee, dit zijn geen creaties van J.K. Rowling) tegen, die op één of andere wijze kans zien om met de lift op onze verdieping verzeild te raken. Dit in de veronderstelling dat zij naar het restaurant, eveneens op de eerste verdieping gelegen, gaan. Deze mensen kunnen zonder het juiste pasje ons bouwdeel niet meer verlaten en hebben dan de hulp van een altijd vriendelijke
Het luik voor de slechtvalk is in werkelijkheid een landingsplatform voor verdwaalde (sneeuw)uilen.
En toeval of niet: het academisch jaar wordt geopend door onze minister-president, aan wie grote gelijkenis met Harry Potter wordt toegedicht…