Ik had mij opgegeven voor het geven van rondleidingen door de bibliotheek. Vooraf was een schema gemaakt voor rondleidingen. Tenminste ieder half uur was er een rondleiding. Er was uitbreiding mogelijk naar rondleidingen die ieder kwartier van start gingen. Vrijwel de hele dag hebben we op het “kwartierschema” gezeten. De rondleiding die ik zelf moest verzorgen viel uit, maar ik hoefde mij allerminst te vervelen. Al snel waren er mensen die vragen kwamen stellen en die ik kon helpen. Verder heb ik een collega geassisteerd bij haar rondleiding en had ik een uurtje dienst in het magazijn. Het was daar voornamelijk mijn taak om te zorgen dat mensen niet tussen de rolstellingen zouden raken of zouden verdwalen. De tijd is omgevlogen. Het ging allemaal veel te snel. Vrijwel alle rondleidingen die ik heb gezien liepen uit, maar dat kwam voor een belangrijk deel door het enthousiasme van de collega’s.
Wie waren de bezoekers? Ik ken ze lang niet allemaal, maar er waren veel, heel veel oud collega’s had ik de indruk. Onder wie ook oud bibliothecarissen en een oud waarnemend bibliothecaris. Verder veel trouwe (oud) (wetenschappelijk) medewerkers en familieleden van bibliotheekpersoneel waren er. Mijn indruk was dat onze afdeling Speciale Collecties zich extra in de belangstelling mocht verheugen. Navraag bij die afdeling heeft mij geleerd dat dit slechts voor een deel terug te voeren was op het bezoek van de koningin. Wel wilden veel mensen weten wat de koningin had bekeken.
Ik kan zeggen, dat ik er erg trots op ben om in zo'n mooie bibliotheek (zo'n mooi gebouw) te mogen werken. Ook vond ik het heel leuk dat de Koningin de bibliotheek heeft bezocht en graag het tulpenboek wilde zien. Het geeft in mijn ogen aan dat we een bibliotheek hebben waar we trots op mogen zijn.
Toeval of niet, maar mijn dochter is momenteel druk bezig om haar eigen tulpenboek samen te stellen:
