maandag 30 juli 2007

Mijn eerste werkdag in het nieuwe gebouw

Doordat ik de afgelopen drie weken op vakantie was, was het afgelopen maandag mijn eerste werkdag in het nieuwe gebouw. In vergelijking met mijn collega's die bij de verhuizing aanwezig waren, kwam ik in een gespreid bedje terecht.

Eerst heb ik maar eens mijn directe werkomgeving verkend. Ik heb nu de beschikking over een verstelbaar bureau en ook de telefoon is nieuw. Hoe dat allemaal werkt moet dan ook even uitgezocht worden. Dan is er natuurlijk het koffiezetapparaat. Die levert overigens, in tegenstelling tot mijn verwachtingen, een prima kwaliteit koffie.

In één keer merk ik hoe "onthand" ik toch nog ben als ik niet weet waar alle collega's zitten. Ik heb dus maar eens een rondje gelopen om te kijken wie waar zit.
Alhoewel veel collega's op vakantie zijn, durf ik na één werkdag al te zeggen dat ik aardig door heb hoe het systeem in elkaar zit.

Doordat ik ook nog taken in de Bedrijfshulpverlening (BHV) heb, kom ik er achter dat de Bedrijfshulpverlening strakker is georganiseerd. Dat is in een groot gebouw ook wel nodig. Zo heb ik afgelopen maandag de hele dag met een portofoon rondgelopen.

Tijdens de ochtendpauze hebben we gebruik gemaakt van de zitzakken (fatboy). Dit kan nu nog, want de studenten hebben nog geen college. Ze zitten heerlijk. Die van mij was zo gedrappeerd dat ik heerlijk onderuitgezakt van mijn koffie lag te lurken. In de middagpauze zijn we over de campus geslenterd om daar eens wat te verkennen. Een collega heeft zelfs een ecologische boerderij ontdekt.

Overal heb je je wurcard voor nodig: hij opent deuren zogezegd. Echter soms met het schaamrood op de kaken. Als ik vanaf de backoffice op de tweede verdieping de leeszaal in loop bijvoorbeeld, dan opent de deur al automatisch. Zodra deze weer in het slot gaat, klinkt na een aantal seconden een helse piep door de bibliotheek, ten teken dat deze nu hermetisch afgesloten is. Lezers kijken verstoord op vanuit hun Frankfurter Allgemeine. Onmiddellijk is duidelijk dat ik met mijn kaart de schuldige ben. Vluchten kan niet meer.

Vooral is nieuw dat we met meer mensen in één ruimte werken. Het is dan ook belangrijk om goed rekening te houden met elkaar en dat is soms best wel moeilijk. We hebben nog wel even wat tijd nodig om op elkaar ingespeeld te raken. Ikzelf vind het erg prettig om met meerdere collega's in één ruimte te werken. Ook heb ik nu het idee dat ik makkelijk naar collega's van andere afdelingen kan lopen voor een praatje of een vraag.